Mallorca in de sneeuw, regen en zon

We waren dus aangekomen in Palma en hadden en kop koffie gedronken in casa Verdenius, een huis bovenop een berg, waar je alleen kan komen over allerlei kleine landweggetjes en vanwaar je over het dal uitkijkt. ´s Middags wilden Robin en ik een korte wandeling naar Andraitx maken, maar we verdwaalden hopeloos en enkele bergbeklimmingen en een dikke 4 uur later besloten we terug naar Puerto Andraitx te liften, vanwaar we weer werden opgehaald door Dries. ´s Avonds konden we genieten van een oerhollandse maaltijd: boerenkool met worst. Nou, dat is genieten na dik 2 maanden buitenlands eten!
Woensdag wat rondgehangen rond het huis na een kop koffie in Andratx en met Robin en Kees (de hond, die Kees genoemd is om de naam tegen uitsterven te beschermen), wat rondgereden. Ik had de auto, die een eigen handleiding heeft, niet helemaal onder controle en het was, zo door de bergen, geen heel prettige rit. Eind van de middag naar de kroeg, waar we uiteindelijk ook maar zijn blijven eten en waar we heel veel mensen van hier hebben ontmoet. Erg gezellig!
Maargoed, dat was de volgende morgen dan ook te merken. Een hoofdpijn die zijn weerga niet kende in de geschiedenis van mijn hoofd had zich meester van me gemaakt en ook mijn maag was lichtelijk opstandig. De dag dan maar doorgebracht op de bank, veel anders was ook niet mogelijk geloof ik. ´s Avonds bloemkool, aardapels en gehaktballen, genieten!
Vrijdag rustdag. Er valt weinig anders over te vertellen, behalve dat de pizza die we ´s avonds in Andratx aten heerlijk was en het bier weer goed smaakte vandaag. Maar wel met mate natuurlijk.
Zaterdag lag er op de berg, waarheen we gekomen waren voor de zon en de warmte deze tijd van het jaar, zowaar sneeuw! We hebben ´s ochtends maar wat aan wat Dries zo mooi ´ramptoerisme´ noemt gedaan, overal rotsblokken die van de berg en bomen die omlaag gekomen waren bekeken. ´s Middags naar Palma, eerst naar de IKEA en daarna geluncht in een groot gezellig restaurant, waar ik Mallorquinse soep (soep is hierbij misleidend, aangezien het kool met brood was zonder vloeibaar gedeelte) en ossentong heb gegeten. En lekker dat dat was! De rest van de dag weinig gedaan, ´s avonds hamburgers opgewarmd.
Zondag Dries een beetje geholpen rond het huis: de puinhoop van de storm mee helpen opruimen. Met de dakpannen die van het dak waren gekomen de gaten in de weg gevuld en daarna de van de boom gesnoeide takken door de versnipperaar gehaald. Daarna schaatsen gekeken en de rest van de dag weinig gedaan.
Maandag moet ik nog even schuldig blijven, eerlijk gezegd heeft geen van ons een idee wat we toen hebben gedaan, vrij weinig waarschijnlijk. In ieder geval regende het en zijn we dus waarschijnlijk veel binnen gebleven.
Dinsdag feestdag. ´s Ochtends beete TV gekeken, ontbeten natuurlijk, gelezen en niks gedaan. Tegen de middag naar het cultuurcentrum, een groot gebouw met een paar lange tafels waar je in een vast gezelschap een goede hap kan eten tegen een schappelijke prijs. Daar was ook ´dokter Eva´ bij, een vriendin van Dries, die ik al kende van eerder bezoek aan Mallorca (zal nog wel vaker voorkomen in het verhaal). Na de lunch, waarbij standaard een glas wijn wordt gedronken in Spanje, een tussenstop gemaakt in het stamcafé van Dries (een van de), daar een drankje genomen en naar de verjaardag van een barman in s´Arraco gegaan. Daar de rest van de avond gezeten, weer een heleboel nieuwe maten gemaakt. Op de terugweg was er een muurtje ingestort over de weg, dus hebben we het laatste stuk, op het licht van m´n telefoon, moeten lopen. Iedereen heeft het overleefd behalve mijn telefoon, die de regen niet goed kon waarderen.
Woensdag scheen bij het wakker worden zowaar het zonnetje! Na het ontbijt op een van de terrasjes rond het huis een tweede poging ondernomen op het pad naar Andraitx. Helaas weer verkeerd en heel ver om gelopen. In Andraitx geluncht in hetzelfde tentje als gisteren, het cultuurcentrum, en tegen de avond een pilsje gedronken bij het huis, uitkijkend over het dal in de ondergaande zon. Tsja, daar doe je het uiteindelijk voor, zo`n reis. ´s Avonds bami gegeten en voor het slapengaan weer een nieuwe ervaring: konijnenlever. Droog, maar best lekker.
Donderdag (ik had de auto ondertussen goed onder controle, kwestie van wennen) naar Andratx gereden en daar m`n pakketje uit Nederland opgehaald (o.a. cadeautje van Laura voor Kerst nog). Daarna in Puerto (het dorpje aan de zeekant van Andraitx) koffie gedronken en daarna naar huis. Met Robin naar de Lidl gereden, boodschappen gedaan, en daarna in de haven van Puerto in het zonnetje aan zee gezeten. ´s Avonds een pilsje gedronken en konijn gegeten.
Vrijdag na het ontbijt een stuk gaan rijden met Robin en Kees (de hond). Onderweg ergens uitgestapt en beetje rondgelopen in het dorpje, waar helaas niets te beleven was. Het zonnetje scheen. Tegen het eind van de middag terug thuis een pilsje gedronken. ´s Avonds ´uitgeweest´, naar een caféetje, daarna hamburgers gegeten, en daarna nog lang in een ander caféetje gezeten, hard ingemaakt aan de tafelvoetbaltafel door het lokale team. (Beter bekend als de lokale drugskoeriers.) Diep in de nacht gaan slapen.
Zaterdagmiddag weinig gedaan, behalve weer wat ramptoerisme, op de grote weg naar Estellenc lag een rotsblok zo groot als een gemiddelde huiskamer. Daar even gekeken en op de terugweg een auto in de berm gevonden, een meter of 5 de helling af. Terwijl Robin en ik met enig ontzag naar de auto stonden te kijken, die totaal in elkaar gefrommeld was en waarvan de eigenaar het ongetwijfeld niet heeft overleefd, sprak Dries de legendarische woorden: Hé jongens, er ligt hier gewoon een leverworst in die nog goed is tot april! Die gaat zeker met ons mee! (Wat niet gebeurd is trouwens.) Wel kwam z´n paspoort mee, die we later bij de Guardia Civil ingeleverd hebben.
´s Avonds was er het feest van San Antonio en de demomen, waarbij het hele dorp bij elkaar komt op het dorpsplein om op de barbecues die zijn neergezet te barbecuen en te feesten. Zo geschiedde, eerst in Andraitx en later nog in ´s Arraco, waar het kleiner, maar gezelliger was. Robin (en ik in mindere mate) werd belaagd door de kinderen van Eva en anderen, die hem als demon wilden verjagen.
Zondag moesten we, ondanks de vorige avond, vroeg eruit voor de ´Zegening van de dieren´, waarbij Kees door de bisschop met een grote pleeborstel gezegend zou gaan worden. Uiteindelijk kwam het erop neer dat we op het terras zaten vanaf een uur of 11. Langs het terras kwam een stoet boerenkarren versierd met palmtakken, vanwaar de boerenkinderen snoep gooiden. Verder waren er mannen in traditionele kledij op paarden en allerlei mensen verkleed als demonen. Tegen lunchtijd haalden Robin en ik, nadat we Kees hadden laten zegenen, de auto en reden we met een hele groep (allemaal in Dries´ auto) naar het restaurant, waar we paella aten. Na het eten gingen Dries, Robin en ik naar Mallorca, Dries had kaarten voor de wedstrijd tegen Deportivo! Het was een topwedstrijd, niet alleen vanwege de ranglijst, maar ook vanwege het spel, genieten! ´s Avonds nog een pilsje gedronken en zelfgebakken patat gegeten. Moe van 3 dagen feest op tijd naar bed.
Nou, dat was het even voor nou, de rest volgt, maar dan ben ik in ieder geval weer redelijk bij.
Tot snel weer!