Lissabon (2)

We gaan maar snel weer verder...
Maandag de 28e was mijn 50e dag van huis alweer. Een bijzondere dag was het niet. Ontbeten met Portugees gebak en daarna lang geïnternet. Na de lunch besloten we de boot naar de overkant van de rivier te pakken. Helaas hadden we (we hadden ondertussen beter moeten weten) niet rekening gehouden met de Portugezen, die ons vrolijk op de boot zetten naar verweggiestan. Vandaar was er gelukkig ook weer een boot terug, dus ruim een uur later waren we weer terug in Lissabon. ´s Avonds zelf een pastaatje samengesteld in het winkelcentrum (ook al in de straat, terwijl het toch een klein straatje is) en een pilsje gedronken op de kamer.
Dinsdag was m´n pakje uit Nederland er eindelijk! Ontbeten met allerlei gebak en de rest van de dag een beetje zitten lezen op de kamer. Robin had nog geen pakketje en ging naar het Oceanarium. ´s Middas ben ik even een pilsje gaan drinken op het terras (waar ze hier al om een uur of 11 mee beginnen) en door Alfama gelopen. ´s Avonds iets kleins gegeten van de Mac (we haden niet echt honger) en een pilsje gedronken op de kamer. De was, die we vandaag hebben afgegeven, krijgen we voorlopig nog niet terug, door de regen is de enige mogelijkheid ze te laten drogen (in de zon) onmogelijk gemaakt. Oftewel, op z´n Portugees wachten(, wat ze hier bijna de hele dag doen, soms lijkt het alsof iedereen voortdurend pauze aan het houden is. Dat er in dit land übehaupt nog iets gebeurd is eigenlijk een wonder).
Even tussendoor wat over ons pension, wat een heel leuk pension is trouwens, maar wel met bijzondere eigenaars. De eigenaars zijn een ouder echtpaar, waarvan de man ´s nachts er altijd is en de vrouw overdag. De man is van een uur of 6 ´s avonds tot een uur of 9 ´s morgens laddertje zat. Dan opent hij de deur met een rood gezicht, een grote glimlach en een vrolijk OLLAAAA!! ´s Nachts snurkt hij vervolgens zo hard dat het eigenlijk bijzonder is dat we nog wat geslapen hebben en ´s ochtends, als de vrouw des huizes komt, maken ze ruzie. Ze schreeuwen dan iedereen wakker (ik heb het vermoeden dat het nergens over gaat trouwens) door van twee kanten vna de gang naar elkaar te gaan staan schreeuwen. Als de vrouw later is, hoeft men niet te treuren een mooie show te missen, want dan belt hij haar op en vindt de ruzie alsnog plaats (de telefoon hangt in de gang). Al met al een vrolijke boel dus!
Hier stop ik even, ik ga even wat andere dingen doen op internet. De rest volgt, waarschijnlijk vanaf onze volgende plek waar we langer blijven: MALLORCA!!!!!
We hebben er zin in.
Nog een gelukkig nieuwjaar allemaal&tot snel weer!
Ciaoo