De Spaanse kust

Mijn laatste berichtje was uit Sevilla en inmiddels (een weekje later alweer bijna) is er een heleboel gebeurd. Te beginnen met het belangrijkste: ik ben alleen. Maar ik ga gewoon beginnen met zondag. Julie zou vliegen vanuit Málaga, dus zijn we daarheen gegaan, heb Julie op de bus gezet en daarna een pensionnetje gezocht in Málaga. Helemaal alleen nu, en dat viel niet mee. ´s Avonds nog even door de stad gelopen. Volgende morgen meteen bij het ontbijt al maten gemaakt met de ober, daarna een beetje in de stad en op het strand (25ºC en zon!) rondgehangen en verhuisd naar een hostalletje. ´s Avonds tegen de heimwee leek het me een prima plan een whisky te bestellen, dus ik, in m´n beste spaans, un whiskey por favor, un grande: niet verstandig! Toen ik een keuze had gemaakt uit alle 10 flessen die de beste man op de bar had gezet, kwam ik er pas achter wat ze in Spanje bedoelen met een grote whiskey. Laten we het erop houden dat ik niet bang hoefde te zijn de heimwee daarin te kunnen verdrinken. Rest van de avond beetje met de barman en een duitse meneer aan de bar gehangen en het eindigde in drank van het huis voor iedereen (een soort plaatselijke Jägermeister). Dinsdag niet veel bijzonders, heb het meeste in Málaga nou wel gezien, en ben de berg opgeklommen. ´s Avonds moest ik nog wat werk voor Cambridge doen, dus maar even een bibliotheekje opgezocht. Volgende dag naar Gibraltar geweest, wat een vreemd plaatsje is dat! Typisch Engels, inclusief rode telefooncellen, fish&chips, politiemannen met van die vreemde helmen en skinheads. Daarna terug naar het hotel, beste hotel waar ik zeer waarschijnlijk de hele reis in zal zitten, 4 sterren (cadeautje van mamma)! Was zeer prima te doen moet ik zeggen, vooral het ontbijt van de volgende dag! Het hotel maakte de reputatie van een uitstekend ontbijt meer dan waar met een ontbijtruimte waar een kaart geen overbodige luxe zou zijn. De eerste regen van de vakantie, maar dan meteen ook goed. (Misschien iets te maken met het Engelse Gibraltar om de hoek?) Maar snel vertrokken. En nou zit ik in het zuidelijkste stadje van Spanje, Tarifa. Het is een klein surfersstadje dat van maart tot oktober overspoeld wordt met surfers, maar nou heel rustig is. Ik denk dat ik zometeen maar eens ga ontbijten in het zonnetje op het gigantische strand (vanwaar je trouwens Marokko kan zien liggen), want het is goed warm.
Hasta luego!